Lampa wisząca Floyd, szerokość 52 cm (Domus)

Lampa wisząca Floyd - gra geometrii i perspektywy Materiał wytworzony z wielu warstw papieru przetworzonego na Lunopal lekko przepuszcza światło i powoduje, iż Floyd staje się równomiernie świecącym korpusem. W zależności od kąta obserwacji, Floyd wydaje się przybierać inny zarys. Geometryczny korpus oloidu został po raz pierwszy zdefiniowany przez Paula Schatza w 1929 roku, a ostatecznie ucieleśniony poprzez Feliksa Hedigera w postaci lampy wiszącej Floyd. Kształt opiera się na dwóch przecinających się okręgach; proste połączenia między krawędziami okręgu kreujeją powierzchnie prostokreślne, które tworzą powierzchnię oloidu. W sytuacji Floyd kręgi są produkowane ze sznurków, a rozciągnięte między nimi Lunopal generuje powierzchnie prostokreślne.